Liny żeglarskie nazwy

BAKSZTAG - lina usztywniająca maszt przy wiatrach wiejących od strony rufy. Także jest to kurs w którym. CIRRUS - chmura wysoko osadzona na niebie, wróży żeglarzom pogorszenie pogody. Jeżeli jest ich więcej to noszą one nazwę fokmaszt grotmaszt i bezanmaszt.

MIECZ - ruchoma płetwa . Fok jest przewaznie zaglem trojkatnym.

Fok czworokatny spotykany jest wylacznie na zaglowcach rejowych. Fok to takze potoczna nazwa fokmasztu, czyli pierwszego (na zaglowcach troj- i wiecejmasztowych) masztu. Fal - Lina nalezaca do olinowania ruchomego, sluzaca do wciagania roznych ruchomych czesci osprzetu . Lista produktów kategorii Cumy, Szoty, Fały, Liny. Cuma do jachtu, Lina pływająca, Lina cumownicza, Lina do kotwicy , Cumowanie Jachtu, Lał do masztu kevlar, Lina na szoty , Lina na kontrafał, Liny żeglarskie miękkie , brasy, lina na fał foka, lina na fał grota,topenanta, Lina do lazy jack,.

Sortuj wg: Nazwa produktu A-Z. Fok - nazwa żagla i jeden z podstawowy elementów ożaglowania występujący w formie sztaksla przedniego bądź żagla przymasztowego. PBO, inaczej zylon, to nazwa handlowa włókien z poli (p-fenyleno-6- benzobisoksazolu) w skrócie PBO, wprowadzonych do produkcji przez japońską firmę Toyobo.

Liny kręcone najczęściej wykonywane są z materiałów naturalnych, choć wyjątkiem są używane w żeglarstwie liny polipropylenowe.

Pojęcia żeglarskie na „B”. Do dziś produkuje się liny żeglarskie z włókien naturalnych, chociaż w jachtingu wykorzystuje się je już coraz rzadziej. Liny polietylenowe – polietylen o wysokiej masie cząsteczkowej występuje w handlu pod nazwą Dynemaa lub Spectra, potężna wytrzymałość – nawet piętnastokrotnie przewyższająca . Każdy z nas wchodził kiedyś na pokład jachtu po raz pierwszy. Usłyszał wówczas niezrozumiałe nazwy i określenia, jak choćby rumpel,.

Cuma - na jednostce pływającej stojącej przy nabrzeżu burtą do brzegu, jest to lina cumownicza odciągająca dziób statku do przodu pod kątem w . Dirka - lina takielunku biegnąca od noku bomu na ukos do górnej części masztu i służąca do podtrzymywania bomu. Dok - obiekt portowy służący do budowy lub naprawy i konserwacje statków. Doker - dawna nazwa robotnika portowego. Drablina - linka łącząca dwie sąsiednie wanty i tworząca stopień drabinki linowej.

Olinowanie stałe to system lin służących do utrzymania w pionie i stabilizacji masztu, natomiast liny olinowania ruchomego wykorzystuje się do obsługi takielunku oraz innych elementów ruchomych na jachcie. Kiedyś istniała również. Franciszek Haber: Vademecum żeglarza i sternika jachtowego.

ACHTERPIK - rufowy przedział kadłuba jachtu. BAJDEWIND - kurs, podczas którego wiatr wieje z przedniej lewej lub prawej ćwiartki. Lina cumownicza, cuma – lina służąca do cumowania, czyli mocowania jednostki pływającej do nabrzeża, boi, dalby lub innej jednostki oraz do holowania i tym podobnych czynności (np. obracanie jednostki na dalbie). Liny cumownicze mogą nosić różne nazwy w zależności od ich użycia na zacumowanej jednostce:.

Elementami liny są skręcone (zawite) śrubowo druty (włókna) lub żyły ze skręconych uprzednio drutów (włókien), albo liniska ze skręconych uprzednio żył. Przeważnie wewnątrz znajduje się rdzeń.

Lina może być też splatana lub zszywana, z linisk lub żył. Lina połączona swoimi końcami (np. poprzez splecenie) tworzy linę . Fał – element olinowania ruchomego. Służy do podnoszenia ruchomych elementów ożaglowania, omasztowania i innych. Nazwę tę noszą nie tylko wszystkie liny służące do stawiania żagli, ale także niektóre z lin podnoszących ruchome części omasztowania oraz liny do podnoszenia płetwy sterowej oraz miecza.

W sklepie żeglarskim pomocna Pani zachwala liny „na dobrą cumę to tylko dyneema, bo przecież jacht jest dużo warty i lepiej, żeby się nie urwał”. Kevlar przez wielu uważany jest za linę żeglarską odpowiednią do wszystkiego, bo nazwa brzmi bardzo profesjonalnie… Kokpit 505 . Jak sama nazwa wskazuje, służy do wiązania rzutki do ucha cumy lub holu. Trzeba dobrze go zacisnąć, bo może się wyślizgiwać w czasie pracy. Wyblinka Używany do zawiązania liny na przedmiocie lub linie o większym obwodzie. Węzeł ten mocno trzyma, a więc i trudno się rozwiązuje.

Bencel - patrz szkentla. Bermudzkie (Marconi) ożaglowanie - żagiel trójkątny rozpięty między masztem i bomem. Bez końca węzeł - węzeł, którego zawiązanie nie wymaga użycia któregokolwiek końca liny.

Bez nazwy węzeł (Pacyfic, węzeł nienazwany) - węzeł żeglarski. Bezan - żagiel na bezanmaszcie. Mocowane są do masztu specjalnymi okuciami, a do kadłuba za pośrednictwem podwięzi wantowych lub burtowych – obie nazwy są prawidłowe.

Sztagi utrzymują maszty w płaszczyźnie symetrii kadłuba. Sztagi mocowane są na pokładzie do okuć związanych ze szkieletem kadłuba, zwanych sztagownikami. Szybkość jest zalecana przy zrzucaniu czy refowaniu żagli przed nad- ciągającym sztormem. Węzły które nie sąpewne w trakcie sztormu mogąnarobićpoważnych kłopotów.

Szotowy ( holowniczy, oczkowy, flagowy bez pętli). Typowe zastosowanie połączenia liny z uchem.